Opis i zdjęcia w miarę możliwości i wolnego czasu. <iframe src="" width="600" height="400" frameborder="0" scrolling="no" marginheight="0" marginwidth="0"></iframe>
Opis i zdjęcia w miarę możliwości i wolnego czasu. <iframe src="" width="600" height="400" frameborder="0" scrolling="no" marginheight="0" marginwidth="0"></iframe>
Opis i zdjęcia w miarę możliwości i wolnego czasu. <iframe src="" width="600" height="400" frameborder="0" scrolling="no" marginheight="0" marginwidth="0"></iframe>
Opis i zdjęcia w miarę możliwości i wolnego czasu. <iframe src="" width="600" height="400" frameborder="0" scrolling="no" marginheight="0" marginwidth="0"></iframe>
W czwartym dniu ruszamy tradycyjnie pod górę asfaltem który jednak wyjątkowo szybko zmienia się w szuterek, wjeżdżamy na przełęcz Doss Radond 2234 m n.p.m. po drodze oglądamy
Do granicy zjeźdzamy wspaniałym singlem wzdłuż Doliny Śmierci az do granicy, Tomek kręci film, mam nadzieje że niedługo będzie dostepny Kawałek za granicą szwajcarsko-włoska dojeżdżamy do jeziorka Lago Di Sam Giacomo z kawałek dalej ostry podjazd szutrem i po luzakach na Passo Val Alpisella(zdjęcia ma Tomek, późniejszy termin) a to widok z Alpisella na schronisko
Po rozlokowaniu w pokoju, jedziemy już na lekko pod wyciąg pod torem down hillowym, tam decydujemy się na zjazd, wyciągamy się gondolą na szczyt do Bike Parku i zjeżdżamy czerwona trasą, są odcinki łatwe i b. trudne ale jakoś docieramy zaliczając po jednej glebie, Tomek robił film i zdjęcia wiec dogram je później. <iframe src="" width="600" height="400" frameborder="0" scrolling="no" marginheight="0" marginwidth="0"></iframe>
Ja zawsze zaczynamy podjazd sztywnym asfaltem i ostro wznosimy się do góry, po drodze mijamy tunel, w zasadzie jedziemy bokiem po specjalnej ścieżce w skale, kilka fotek i jedziemy dalej
Jedziemy po starym asfalcie zasypanym częściowo szutrem obsypującym się z gór, zdjęcie przy muzeum niedźwiedzi i dojeżdżamy do S-Scharl, droga zmienia się w typowa szutrówkę, [/url]
To już widok z okna pokoju hotelowego w Tschierv. Po rozlokowaniu się w pokoju, ruszamy jeszcze asfaltem, już bez plecaków na przełęcz Ofenpass 2151, wjeżdża się super (bez garba) pomimo że nachylenie ok. 8-9 %, na 6 km 450 m pod górę, na powrocie ja połowę zjeżdżam asfaltem po serpentynach, Tomek leci boczną ścieżką, w połowie drogi spotykamy się i zjeżdżamy super singlem aż do Tschierv. Zdjęcia robił Tomek aparatem, jeszcze ich nie mam ale jak dostane do dorzucę. Dzisiaj plecak praktycznie nie przeszkadzał a tam gdzie mógł przeszkadzać to go nie miałem :) <iframe src="" width="600" height="400" frameborder="0" scrolling="no" marginheight="0" marginwidth="0"></iframe>
Dzisiaj już lepiej z tym plecakiem chociaż pewnie przez niego zaliczyłem glebę, na zjazdach przez podskoki plecaka zaczynam za mocno zwalniać i przez to za duża asekuracja na zjazdach, ale i tak już jest lepiej niż wczoraj. Za to trasa i widoki rekompensują wszelkie niedogodności. <iframe src="" width="600" height="400" frameborder="0" scrolling="no" marginheight="0" marginwidth="0"></iframe>
Pierwszy wyjazd na rower w Alpy, duże przeżycie na starcie, wątpliwości czy dam radę przejechać planowana trasę, no i tak zwany strach przed nieznanym. Generalnie nie wiedziałem na co się decyduję jadąc z plecakiem i to duuużym plecakiem. Nie posłuchałem rady Janka, który popełnił ten błąd rok temu i od tego zaczęły się moje problemy na trasie. Faktycznie plecak na taką wyprawę nie może być typowo turystyczny z tkz. kominem, nie dosyć że jest dość wąski i na podjazdach trochę lata na boki, co można opanować paskami w pewnym stopniu, ale już ten komin na stromych zjazdach, który spycha kask na oczy to klęska. Plecak musi być rowerowy, szerszy na boki ale za to niski, o tym będę już pamiętał przed każda następną wyprawą. Po całonocnej jeździe samochodem docieramy z Tomkiem, moim współtowarzyszem wyprawy, organizatorem , przewodnikiem i tłumaczem, do St Anton am Alberg. Pogoda świetna, świeci słońce i jest ok. 20 stopni C, początek dość stromym asfaltem ale po ok. 2 kilometrach wjeżdżamy na szlak, początkowo kilka stromych serpentyn, po drodze pierwsze zdjęcia,
Piękne widoki na Alpy zrekompensowały zmęczenie wynikające z całej nocy w aucie, na zjeździe przez plecak o mało nie wjechałem do rowu i nie przejechałem jakiejś kobiety, jadąc w dół trochę zmarzłem ale już po dotarciu do Mathon doszedłem do siebie. Tomek znalazł pokój w pensjonacie, w którym był w zeszłym roku, wiec szybko rozlokowaliśmy się w pokoju i na obiad. <a href="" title="GPSies - TransAlp dzień 1"><img src="http://www.gpsies.com/images/linkus.png" border="0" alt="GPSies - TransAlp dzień 1" /></a>
Trasą trzeciego etapu Sudety MTB Challenge. Razem za Zbyszkiem dojechaliśmy do Stronia asfaltem, akurat na start zawodników, więc dużo nie myśląc ruszyliśmy za nimi, pierwszy podjazd długi ale w miarę spokojnie jechany, gadki szmatki, kawałek pochodem majowym i dojechaliśmy do szczytu Czernicy, zjazd po korzeniach i kamieniach, zjazd trudny na granicy mojej tolerancji zjazdowej ale poza przerwą na gadkę z GG przed zwalonym drzewem zjechany, drugi podjazd krótszy na Smrek i świetny zjazd singlem z niego- i to był ostatni dłuższy i zjeżdżalny odcinek, podejścio-podjazd na Kowadło i przerwa na zdjęcia, od tego momentu zaczął się ciężki odcinek po pasie granicznym wąziutka ścieżką kamienno-korzenną aż do Przełęczy Lądeckiej, dawno tyle k...i ch... na trasę nie padło z moich i Zbyszka ust. Zmęczeni ta przepychanką i gonieni już trochę czasem, decydujemy wjechać objazdem na Borówkąwą ścieżkami po czeskiej stronie. Tam dłuższa przerwa i zjazd do Przełęczy Rózaniec też objazdem. Na tym kończymy trasę challengu, zostało jeszcze 7-8 km do Złotego Stoku ale trasa raczej jest nam znana z maratonu w ZS a czasu i chęci już mało, wiec zmykamy do Londynu czyli Lądka. Okazało się że pokonaliśmy w większości kolejny "epicki, pure MTB itd..." odcinek golonkowych maratonów, i chwała mu za to z drobnym wyjątkiem na "graniczny odcinek singla"
Z domu przez Lewin Kł. Olesnice, do Zieleńca, wjazd na Orlicę, Masarykowa Chata, Wielka Destna, i po szczytach aż do Anenskiego Wierchu. Zjazd przez Zzarna Wode do Orlickie Zahori, Lasówka, Zieleniec i powrót ta sama droga do Kudowy, Słone, Czermna i do domu.
cerber27
